Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

24ωρη προειδοποιητική απεργία από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών

Σε 24ωρη προειδοποιητική απεργία προχωρά αύριο, Παρασκευή, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) σε όλα τα ιδιωτικά και δημοτικά θέατρα.

Οι ηθοποιοί διαφωνούν με την πρόταση της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου να μειωθεί ο βασικός τους μισθός.


«Εμείς οι Έλληνες ηθοποιοί, ένας κλάδος με ποσοστά ανεργίας που σήμερα φτάνουν το 92%, κάνουμε ένα εποχιακό επάγγελμα που μπορεί να μας καλύπτει ίσως μόνο ένα τρίμηνο το χρόνο, συχνά με απλήρωτες πρόβες και ελλιπή ασφαλιστική κάλυψη.

»Εμείς οι Έλληνες ηθοποιοί, πολίτες της μοναδικής χώρας στην Ευρώπη που καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις, βλέπουμε τη σύμβασή μας με την Πανελλήνια Ένωση Ελευθέρου Θεάτρου να λήγει στο τέλος του χρόνου. Και προσπαθώντας να την ανανεώσουμε με τρόπο που να εξασφαλίζει την αξιοπρέπειά μας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις εξευτελιστικές αντιπροτάσεις των εργοδοτών. Έτσι, το ΣΕΗ καλεί τους ηθοποιούς σε 24ωρη προειδοποιητική απεργία, την Παρασκευή 28/12, σε όλα τα ιδιωτικά και δημοτικά θέατρα.

»Λυπούμαστε αν αναστατώνουμε το θεατρόφιλο κοινό, αλλά μόνο επιτυγχάνοντας αξιοπρεπείς όρους εργασίας, μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ποιότητα της τέχνης μας», αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

«LOVE, LOVE, LOVE » του Μάικ Μπάρτλετ σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη


    Έναρξη: Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν (Φρυνίχου 14 - Πλάκα) το έργο του Μάικ Μπάρτλετ  «LOVE, LOVE, LOVE » σε μετάφραση και σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη.
βρετανός συγγραφέας (γνωστός και στην Ελλάδα από το πρόσφατο ανέβασμα του έργου του “COCK” ), καταπιάνεται στο «LOVE, LOVE, LOVE »με ένα ακόμη πιο καυτό θέμα: Τη γενιά του ’68 και τα παιδιά της. Το έργο βραβεύτηκε ως «καλύτερο νέο έργο της χρονιάς 2011» στα THEATRE AWARDS UK.

Μέσα από τη σαρανταπεντάχρονη εκρηκτική σχέση ενός ζευγαριού, ο Μπάρτλετ μιλάει για ολόκληρη τη γενιά του ’68 (τη δική μας “γενιά του Πολυτεχνείου”), τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στη διαμόρφωση της σύγχρονης κοινωνίας και τη σχέση της με τα παιδιά της, καταλήγοντας ουσιαστικά στο ερώτημα: Είναι η γενιά του ‘68 υπεύθυνη για τα παιδιά της;
Τους υπερχρεωμένους τριανταπεντάρηδες του σήμερα...;     

 ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Κεν και η Σάντρα γνωρίζονται στα δεκαεννιά τους, κατά τη διάρκεια του περίφημου «καλοκαιριού της αγάπης» (1967), ενώ οι Μπητλς τραγουδούν σε πρώτη παγκόσμια ζωντανή τηλεοπτική αναμετάδοση, το τραγούδι τους “All you need is love”. Με σημαία τους το στίχο “love,love,love”, (από όπου και ο τίτλος του έργου) ο Κεν και η Σάντρα, γεμάτοι όνειρα, ορμή και επιθυμία ν’ αλλάξουν τον κόσμο, θα ενώσουν τις ζωές τους. Το έργο μέσα από τις τρεις πράξεις του, τοποθετημένες το 1967, το 1990 και το 2011, παρακολουθεί την εξέλιξη τους και τη σχέση τους με τα παιδιά τους. Ταυτόχρονα όμως παρακολουθεί και τη διαμόρφωση ενός νέου είδους χάσματος ανάμεσα στις δύο γενιές. Ενός χάσματος που έχει τη ρίζα του στην οικονομική κρίση και στο πλαίσιο του οποίου οι γονείς είναι οι «έχοντες» και τα παιδιά οι «μη έχοντες».
Με χιούμορ αλλά και πολιτική διάθεση, ο συγγραφέας θέτει μια  σειρά από καίρια ερωτήματα:
Τι απέγινε ο ιδεαλισμός της γενιάς του ‘68; Γιατί τα παιδιά αυτής της γενιάς δεν έχουν τις ευκαιρίες που είχαν οι γονείς τους; Είναι άραγε λάθος των γονιών τους, φταίει ο τρόπος που τους μεγάλωσαν, η κοινωνία που τους παρέδωσαν ή κάθε γενιά πρέπει να αναλαμβάνει έτσι κι αλλιώς την ευθύνη για την κατάσταση της; Η παλιότερη γενιά «οφείλει» τελικά να βοηθάει τη νεότερη; Και μέχρι πότε;

           Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
 Η παράσταση τοποθετεί το έργο στο πλαίσιο ενός πάρτι που ξεκινάει στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τελειώνει το 2011. Ενός πάρτι με πολλή-πολλή μουσική, η οποία και σηματοδοτεί το πέρασμα των τελευταίων σαράντα πέντε ετών που άλλαξαν τον κόσμο.

Μέσα στον ενθουσιασμό  της αρχής αυτού του «πάρτι»,  γνωρίζονται και ερωτεύονται ο Κεν και η Σάντρα. Μέσα στην τρέλα αυτού του «πάρτι», μεθάνε, καπνίζουν, χορεύουν, ενηλικιώνονται, κάνουν παιδιά, καριέρα, λεφτά, χτίζουν, γκρεμίζουν και ξαναχτίζουν κατά βούληση τη ζωή τους. Αλλά και τη ζωή των παιδιών τους. Νιώθουν ότι αυτό το «πάρτι» δε θα τελειώσει ποτέ. Κι όμως... 2011, το πάρτι τελείωσε. Και τα παιδιά τους, τους ζητάνε τα ρέστα... 

Οι πέντε ηθοποιοί της παράστασης- απόγονοι της γενιάς του ’68, στήνουν αυτό το πάρτι και μιλούν για όλα εκείνα που αφορούν στη γενιά τους. Και όχι, για κείνους, το θέμα δεν είναι η κρίση. Το θέμα είναι γιατί οι άνθρωποι -σε όποια γενιά κι αν ανήκουν- είναι σήμερα αυτοί που είναι. Γιατί νιώθουν έτσι όπως νιώθουν. Το θέμα είναι τι πήγε στραβά. Και πού είναι η περίφημη «αγάπη, αγάπη, αγάπη» μέσα σε όλα αυτά; 

Συντελεστές

Μετάφραση - σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά – κοστούμια:  Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί:  Νίκος Βλασσόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Σορώτος
Βίντεο:  Διαμαντής Καραναστάσης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλίας Λάτσης

Παίζουν (αλφαβητικά):

Διαμαντής Καραναστάσης, Άννα Κουτσαφτίκη , Νέστωρ Κοψιδάς,                           Ειρήνη Στρατηγοπούλου, Κώστας Συλβέστρος


ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ: Φρυνίχου 14, Πλάκα Τηλ.210 3222464-3236732
ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ: Δευτέρα- Κυριακή 10.00- 13.00 KAI 17.00- 22.00

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

«Κρίμα που είναι πόρνη» Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Η καταξιωμένη ομάδα Cheek by Jowl, στην πρώτη της επαφή με το αθηναϊκό κοινό, φέρνει στο σήμερα το συναρπαστικό δράμα του Τζων Φορντ «Κρίμα που είναι πόρνη», στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (Λεωφόρος Συγγρού 107-109) για πέντε μόνο παραστάσεις, από τις 18 έως και τις 22 Δεκεμβρίου 2012.

Πόσο συναρπαστικό μπορεί να είναι ένα αιματοβαμμένο δράμα του 1633 με ένα θέμα-ταμπού, όπως ο αιμομικτικός έρωτας δύο αδερφών; Στη σύγχρονη, «ηλεκτρισμένη» και άκρως ερεθιστική παράσταση της πολυβραβευμένης ομάδας Cheek by Jowl, η οποία φημίζεται για τη φρέσκια και τολμηρή ματιά της στα κλασικά έργα, το «Κρίμα που είναι πόρνη» του Τζων Φορντ αποκαλύπτεται σε όλο το ερεβώδες μεγαλείο του, θυμίζοντας μια κολασμένη εκδοχή του «Ρωμαίος και Ιουλιέττα». Σε ένα εφηβικό δωμάτιο και γύρω από ένα κρεβάτι γίνεται η «ανατομία» του απαγορευμένου έρωτα της Ανναμπέλλα και του Τζοβάνι αλλά και της διεφθαρμένης κοινωνίας που τους οδηγεί στο θάνατο. Η ντίσκο και η ποπ-ροκ μουσική εκτοξεύουν την ενέργεια στα ύψη, ενώ ο εκρηκτικός συνδυασμός σκοτεινού χιούμορ και στυγερών φόνων μας μεταφέρει σε ένα παραισθησιογόνο σύμπαν που θυμίζει εκείνο του Pulp Fiction.

Ο Ντέκλαν Ντόννελλαν πρωτοανέβασε το «Κρίμα που είναι πόρνη» το 1980, ένα χρόνο προτού ιδρύσει την ομάδα Cheek by Jowl.

Περισσότερα για το έργο:

- Το «Κρίμα που είναι πόρνη», μολονότι εξαιρετικά δημοφιλές στην εποχή του, βρέθηκε στο περιθώριο, λογοκρίθηκε ή ακόμη και απαγορεύτηκε μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, λόγω του θέματός του που θεωρούνταν ταμπού. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: όταν ο νομπελίστας δραματουργός Maurice Maeterlinck το μετάφρασε στα γαλλικά, το 1894, επέλεξε τον –κατά πολύ σεμνότερο- τίτλο Annabella, ενώ στην Ιταλία, όπου διαδραματίζεται η πλοκή, το έργο ήταν απαγορευμένο μέχρι το 1947.
- Ο Luchino Visconti σκηνοθέτησε το έργο το 1961 στο Τhéâtre de Paris με πρωταγωνιστές τη Romy Schneider και τον Alain Delon.
- Η Charlotte Rampling ερμήνευσε την κεντρική ηρωίδα, την Ανναμπέλλα, στην ταινία Addio, fratello crudele (1971), μια κινηματογραφική διασκευή του έργου από τον Giuseppe Patroni Griffi.
- Ο Peter Greenaway έχει παραδεχτεί πως το «Κρίμα που είναι πόρνη» ήταν η πηγή έμπνευσης για την ταινία του «Ο μάγειρας, ο κλέφτης, η γυναίκα του και ο εραστής της (1989)».
- Η έκφραση «Cheek by Jowl» (σε ελεύθερη μετάφραση: «σαν το μάγουλο με το σαγόνι») σημαίνει «κολλητά», «κοντά, πολύ κοντά».
Οι Cheek by Jowl είναι ο σκηνοθέτης Ντέκλαν Ντόννελλαν και ο σύντροφός του στη ζωή και σταθερός σκηνογράφος της ομάδας, Νικ Όρμεροντ. Από το 1981 που υπάρχουν ως ομάδα, φημίζονται για το φρέσκο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα κλασικά έργα, από το «Μακμπέθ» του Σαίξπηρ μέχρι τις «Τρεις αδελφές» του Τσέχοφ αλλά και, γενικότερα, για την υψηλή ενέργεια και την υποκριτική ένταση των παραστάσεών τους. Έχουν ταξιδέψει σε περισσότερες από 300 πόλεις και 40 χώρες ανά τον κόσμο, ενώ η βάση τους, τα τελευταία χρόνια, είναι το πολιτιστικό κέντρο Barbican του Λονδίνου.
Πρόσφατες περιοδείες των Cheek by Jowl στην Ευρώπη ήταν με τις παραστάσεις «Κρίμα που είναι πόρνη», «Μακμπέθ», «Τρωίλος και Χρυσηίδα» και «Οι αλλοπαρμένοι» (The Changeling, των Μίντλετον και Ρόουλυ).
Το 1999 ο Valery Schadrin, εκ μέρους του Ιδρύματος Ρωσικού Θεάτρου, προσκάλεσε τον Ντόννελλαν και τον Όρμεροντ να συγκροτήσουν ένα θίασο ηθοποιών στη Μόσχα, με τον οποίο ανέβασαν τα έργα «Μπόρις Γκοντούνοφ», «Δωδεκάτη νύχτα», «Οι τρεις αδελφές» και «Η τρικυμία», τα οποία εξακολουθούν να περιοδεύουν ανά τον κόσμο.
Μετά από παραστάσεις των έργων «Όπως σας αρέσει» του Σαίξπηρ και «Σιντ» του Κορνέιγ στο Bouffes du Nord, ο Peter Brook προσκάλεσε τους δύο καλλιτέχνες να συγκροτήσουν ένα θίασο Γάλλων ηθοποιών για να ανεβάσουν την «Ανδρομάχη» του Ρακίνα. Ο ίδιος θίασος ετοιμάζει τώρα τον Βασιλιά Υμπύ του Alfred Jarry.
Το 1989 ο Ντόννελλαν ορίστηκε αναπληρωτής διευθυντής του Βασιλικού Θεάτρου του Λονδίνου, όπου ανέβασε, μεταξύ άλλων, τις παραγωγές «Φουέντε Οβεχούνα» του Λόπε ντε Βέγκα, «Sweeney Todd» και «Άγγελοι στην Αμερική» του Κούσνερ.
Σ
το Δραματικό Θέατρο της Αγίας Πετρούπολης ανέβασε το «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σαίξπηρ. Έχει σκηνοθετήσει επίσης όπερα («Φάλσταφ» με τον Claudio Abbado, στο Ζάλτσμουργκ), ταινία («Bel Ami», με τους Robert Pattinson και Uma Thurman) και μπαλέτο («Ρωμαίος και Ιουλιέτα» για τα Μπολσόι).
Ο Ντέκλαν Ντόννελλαν έχει βραβευτεί στη Μόσχα, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο και είναι πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ρωσικού Θεάτρου. Το 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Καρλομάγνου, από κοινού με τον Craig Ventner και τον Αιδεσιμότατο Desmond Tutu. Το βιβλίο του, «The Actor and the Target», θεωρείται από τα πιο δημοφιλή σύγχρονα πρακτικά εγχειρίδια υποκριτικής για νέους ηθοποιούς και έχει μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της ομάδας http://www.cheekbyjowl.com/

Παράλληλες εκδηλώσεις:

Συζήτηση με τον Declan Donnellan:
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
Κεντρική Σκηνή
Πριν από την παράσταση των Cheek by Jowl, συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Declan Donnellan.
Γλώσσα: Αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση
Masterclass υποκριτικής με τον Declan Donnellan:
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
12:30-14:30
Αίθουσα εκθέσεων και διαλέξεων
Εστιάζοντας στον «Άμλετ» του Σαίξπηρ, ο Ντέκλαν Ντόννελλαν θα καθοδηγήσει νεαρούς επαγγελματίες σε μια εξερεύνηση των προσεγγίσεων σε κλασικά κείμενα, διδάσκοντας ορισμένες χρήσιμες αρχές και προτεραιότητες ενός ηθοποιού, προκειμένου αυτός να αισθάνεται λιγότερο αγχωμένος στη δουλειά του.
Για προετοιμασία, οι συμμετέχοντες θα πρέπει να μάθουν και να προβάρουν ένα απόσπασμα από τον «Άμλετ», διάρκειας έως 2-3 λεπτών. Αν κάποιοι από τους συμμετέχοντες γνωρίζονται μεταξύ τους, μπορούν επίσης να κάνουν μια διαλογική σκηνή.
Πολύ σημαντικό: οι ηθοποιοί πρέπει να ερμηνεύσουν το κείμενο στη μητρική τους γλώσσα, δηλαδή τα ελληνικά. Γι' αυτό το λόγο θα υπάρχει διερμηνέας στο masterclass, προκειμένου να μεταφράζει από τα ελληνικά στα αγγλικά και αντιστρόφως.
Τέλος, χρήσιμο θα ήταν να διαβάσουν οι συμμετέχοντες το βιβλίο του Ντόννελλαν, «The Actor and the Target», προτού πάρουν μέρος στο εργαστήριο, γιατί αυτό θα διαφωτίσει και θα εξηγήσει καλύτερα το σκεπτικό του σκηνοθέτη.
Απευθύνεται σε:
Νεαρούς επαγγελματίες ηθοποιούς του κλασικού δραματολογίου και σπουδαστές δραματικών σχολών.
Γλώσσα:
Αγγλικά, με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά
Προϋποθέσεις:
Η παρακολούθηση της παράστασης Κρίμα που είναι πόρνη στη Στέγη
Κόστος συμμετοχής:
Δωρεάν (απαραίτητη η προκράτηση θέσης)
Tηλ: 213-017-8034
Email: education@sgt.gr
Yπεύθυνη: Μυρτώ Λάβδα

Συντελεστές παράστασης:

Σκηνοθεσία: Declan Donnellan
Συν-σκηνοθεσία: Owen Horsley
Σκηνογραφία: Nick Ormerod
Βοηθός σκηνοθέτη: Jane Gibson
Σχεδιασμός φωτισμών: Judith Greenwood
Μουσική και Ήχος: Nick Powell
Παίζουν: Gina Bramhill, Philip Cairns, David Collings, Hedydd Dylan, Ryan Ellsworth, James Fairhurst, Orlando James, Jonathan Livingstone, Peter Moreton, Nicola Sanderson, Gyuri Sarossy, Laurence Spellman
Παραγωγή: Cheek by Jowl
Συμπαραγωγή: Barbican (Λονδίνο), Les Gémeaux/Sceaux/Scène Nationale και Sydney Festival
Παγκόσμια πρεμιέρα:
30 Νοεμβρίου 2011, Les Gémeaux/Sceaux/Scène National, Σω, Γαλλία
Στα Αγγλικά με Ελληνικούς υπέρτιτλους
Μετάφραση: Κλείτος Κύρου
Κεντρική Σκηνή
Ώρα έναρξης: 20:30
Εισιτήρια: 15 - 18 - 28 € - Μειωμένο: 10 - 12 - 15 €
Αποκτήστε το εισιτήριό σας ηλεκτρονικά, τηλεφωνικά ή από τα εκδοτήρια εισιτηρίων της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
Πληροφορίες παραστάσεων και τηλεφωνική πώληση εισιτηρίων:
Tηλέφωνο: 210 900 5 800 (Δε-Κυρ: 9:00-21:00).
Ηλεκτρονική πώληση εισιτηρίων:
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών για αγορά εισιτηρίων online με χρέωση της πιστωτικής σας κάρτας.
Οδηγός online αγοράς εισιτηρίων θα σας καθοδηγήσει βήμα-βήμα στην επιλογή παράστασης, θέσης, καθώς και στη διαδικασία αγοράς εισιτηρίου.
Εκδοτήρια εισιτηρίων:
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Λεωφόρος Συγγρού 107-109
Ωράριο λειτουργίας: Δε-Κυρ: 12:00-21:00
Γίνονται δεκτές πιστωτικές κάρτες MasterCard και Visa.
Εισιτήρια πωλούνται επίσης από:
Τα βιβλιοπωλεία Ελευθερουδάκης και τα καταστήματα Newsstand - Ελευθερουδάκης, τα καταστήματα: Public, τα καταστήματα Παπασωτηρίου, το βιβλιοπωλείο Ianos και τα μηχανήματα Easy Pay σε επιλεγμένα καταστήματα της Τράπεζας Πειραιώς.
Η προπώληση εισιτηρίων αρχίζει τρεις (3) εβδομάδες πριν από κάθε εκδήλωση.
Πάρκινγκ στη Στέγη: 5 € για τρεις ώρες
Ωράριο λειτουργίας: Δε.–Κυρ. 08:00 – 01:00
Τηλ.: 2130.023.192
Χορηγός Επικοινωνίας είναι η ΕΡΤ Α.Ε.
Enhanced by Zemanta

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Πέθανε ο ποιητής και στιχουργός Αλκης Αλκαίος


Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών ο ποιητής και στιχουργός Άλκης Αλκαίος, ο οποίος έπασχε από καρκίνο.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο στην Πάργα.

Ο Άλκης Αλκαίος γεννήθηκε κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και από μικρή ηλικία πολιτογραφήθηκε κάτοικος Πάργας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγγέλης Λιάρος.

Στα Ελληνικά Γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1967, με την έκδοση ενός μικρού δοκιμίου πάνω στον ποιητή Κ.Γ. Καρυωτάκη.

Το 1983 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΤ.ΝΕ.Μ., ιδρυτής της οποίας ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος, το βιβλίο του «Εμπάργκο - Ποιήματα», απ' όπου και το εμβληματικό ποίημα «Πρωινό τσιγάρο», αφιερωμένο στη μνήμη του Μάνου Λοΐζου, ο οποίος είχε φύγει τότε πρόωρα από τη ζωή.

Στα τέλη της δεκαετίας του '70 γνωρίστηκε με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, οδηγώντας σε μία από τις μακροβιότερες και σπουδαιότερες συνεργασίες δημιουργών στο ελληνικό τραγούδι, με σημαντικές δισκογραφικές δουλειές, όπως το Εμπάργκο (1982) και Στου Αιώνα Την Παράγκα (1996).

Στο χώρο της δισκογραφίας, άλλες σημαντικές συνεργασίες του υπήρξαν εκείνες σε δίσκους του Νότη Μαυρουδή, του Σωκράτη Μάλαμα, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, του Χρήστου Θηβαίου, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μάριου Τόκα κ.ά.

Δημιουργός αποτραβηγμένος από τα ΜΜΕ και τις δημόσιες εμφανίσεις, θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του ελληνικού τραγουδιού, εξαρχής αποδεικνύοντας ένα υψηλό επίπεδο γραφής, ωστόσο παραμένοντας σχετικά ολιγογράφος.

Μερικά από τα πιο γνωστά του τραγούδια είναι η «Ρόζα», «Ερωτικό (Με μια πιρόγα), «Να γράφεις , να τηλεφωνείς», «Θέατρο Σκιών», «Πάντα γελαστοί» και άλλα.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ του Πέτρου Ζούλια


ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ – ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕ ΤΗ ΝΕΝΑ ΜΕΝΤΗ  στο Θέατρο Χώρα - 4ος Χρόνος


Η Νένα Μεντή επιστρέφει από τις 14 Ιανουαρίου, στο θέατρο Χώρα  για να συναντήσει τους παλιούς και νέους της φίλους και να ξαναζωντανέψει μαζί τους την συγκινητική ιστορία της μεγάλης «στιχουργού και ποιήτριας» του Eλληνικού τραγουδιού. Μια ιστορία με μοναδικά τραγούδια, που γράφτηκαν με ψυχή από μια γυναίκα που έζησε με πάθος τη ζωή, μια ιστορία που συνδέεται με τις μεγάλες και ιστορικές στιγμές της πολιτικής και κοινωνικής εξέλιξης στην Ελλάδα. Όλοι έχουμε τραγουδήσει τα τραγούδια όπως Είμαι αητός χωρίς φτερά, Όνειρο απατηλό, Η φαντασία, Ηλιοβασιλέματα, Όλα είναι ένα ψέμα, Πήρα απ΄τη νιότη χρώματα, Πετραδάκι πετραδάκι Μαλάμω, Τι έχει και κλαίει το παιδί, Περασμένες μου αγάπες, Τα καβουράκια, Τα αλάνια, Αντιλαλούνε τα βουνά, αλλά δεν ξέραμε οι περισσότεροι ότι ήταν δικά της, δεν ξέραμε μέχρι τώρα την ιστορία που έκρυβαν αυτά τα τραγούδια. Δεν ξέραμε ότι κουβέντες που πέρασαν από το στόμα μας, από γενιά σε γενιά, ήταν δικές της. Λαϊκή ποίηση αυθεντική. Απόσταγμα ζωής και σκέψης. Δεν ξέραμε τη δύναμη, τον πόνο, αλλά και την όρεξη για ζωή που είχε μέσα της η μεγάλη Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.

Το 2007, η ανάγκη για την παράσταση βγήκε μέσα από την επιθυμία για ένα ταξίδι στη μνήμη μιας εποχής και σαν καταβολή ελάχιστου φόρου τιμής στην πρώτη μεγάλη Ελληνίδα στιχουργό, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Το 2012 η ανάγκη να επιστρέψει η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, γεννήθηκε από την επιθυμία να ξεφύγουμε για λίγο από την εθνική μελαγχολία και ταπείνωση. Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, εκπροσωπεί τον Έλληνα που η ψυχή του έχει δύναμη, στέκεται στα πόδια του, χαμογελάει και αγωνίζεται να ξεπεράσει την σκληρή πραγματικότητα. Διαπιστώσαμε από τη συμμετοχή του κοινού, πόσο βαθειά ριζωμένες μνήμες έχουν αυτά τα τραγούδια στη ψυχή του Έλληνα και πόσο σημαντική ήταν η συμβολή τους στην περιγραφή μιας κοινωνικής και ενίοτε πολιτικής και πολιτιστικής πραγματικότητας.

 Η Ευτυχία θέλει να συναντηθεί ξανά με τους φίλους της, που τόσο την αγάπησαν αλλά και να γνωριστεί με καινούργιους που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να την συναντήσουν μέχρι τώρα.

Το βιβλίο της Ρέας Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία» (εκδόσεις Άγκυρα), με τη δύναμη και την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας προσέφερε το υλικό της θεατρικής αφήγησης. Μιας αφήγησης αποσπασματικής και ακροβατικής, ανάλογης της προσωπικότητας που βιογραφείται.

Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου(Νένα Μεντή) μονολογεί συνομιλώντας με τα επτά πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή της και το έργο της σαν στιχουργού: τη Μαρίκα Κοτοπούλη, το Γιώργο τον άντρα της, τη Μαίρη την κόρη της, τον Τσιτσάνη, το Χιώτη, τη Ρέα την εγγονή της και τη Μαριόγκα τη μητέρα της.

Μέσα από την πολυτάραχη ζωή της Παπαγιαννοπούλου ξεδιπλώνεται όλη η νεότερη ιστορία της Ελλάδας, αλλά και η σύγχρονη ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού. Η ιστορία της Ευτυχίας συναντά την εθνική τραγωδία μιας χαμένης πατρίδας, της Μικράς Ασίας, περνά από την εποχή των μπουλουκιών και της Αθηναϊκής επιθεώρησης για να φτάσει ως τα καταγώγια του ρεμπέτικου και την άνθιση του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.

Η παράσταση αναπαριστά στιγμιότυπα, σχέσεις και καταστάσεις σαν ένα αφηγηματικό παζλ, που σκοπό έχει να αναδείξει τη βιωματική λαϊκή ποίηση και την πολυδιάστατη μοναδική προσωπικότητα, της πρωτοπόρας για την εποχή της, δημιουργού.
Η Ευτυχία έγινε η φωνή της ψυχής ενός ολόκληρου λαού και με τον στίχο της εκφράζει τους καημούς και τις ελπίδες του. Χθες, σήμερα, αύριο.

Η Ευτυχία, σαν ένας άλλος Ζορμπάς, μυρίζει Ελλάδα και μας οδηγεί γραμμή στις ρίζες, σε ότι αυθεντικό έμεινε από αυτό που λέμε γνήσια ελληνική ψυχή και λεβεντιά.

Το έργο παρουσιάστηκε για τρία χρόνια στην Αθήνα και  δυο φορές στη Θεσσαλονίκη, με μεγάλη επιτυχία. Η Νένα Μεντή με τη σημαντική συμμετοχή του σκηνοθέτη και συγγραφέα του έργου, του Πέτρου Ζούλια, μας έκανε να λατρέψουμε  την Ευτυχία. Συγκέντρωσε διθυραμβικές  κριτικές από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ και τιμήθηκε με 4 βραβεία «κοινού» του Αθηνοράματος:
1ο Βραβείο καλύτερης παράστασης
1ο Βραβείο Σκηνοθεσίας
1ο Βραβείο γυναικείου ρόλου
3ο Βραβείο Φωτισμών

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλης
Επιλογή τραγουδιών: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική επένδυση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Καβαλλιεράκης

 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Δευτέρα-Τρίτη: 21.15
Κυριακή: 18.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:  
Πλατεία  16€
Θεωρείο: 13€
Φοιτητικό-μαθητικό:13€

Ειδικές τιμές για ανέργους-πολύτεκνους & συλλόγους

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
ΘΕΑΤΡΟ ΧΩΡΑ
Αμοργού 20, Κυψέλη, Τηλ.: 210-8673945

TICKET SERVICES: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
Αγορές με πιστωτική κάρτα: τηλ.:210-7234567
www.ticketservices.gr

ΠΑΡΑΓΩΓΗ : CULTURE FACTORY  Α.Ε.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

«Μαντάμ Σουσού» στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος


Η "Μαντάμ Σουσού" επανέρχεται δριμύτερη για δεύτερη συνεχή χρονιά στο Βασιλικό Θέατρο.

Το έργο «Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψαθά, η επιτυχημένη παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, που είδαν 25.000 θεατές στη Θεσσαλονίκη και 7.500 θεατές στην Αθήνα, παρουσιάζεται ξανά στο Βασιλικό Θέατρο, μέχρι την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου.

Η παράσταση παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη,σκηνικά-κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ, με τη Φωτεινή Μπαξεβάνη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τον Κώστα Σαντά στον ρόλο του Παναγιωτάκη, τον Βασίλη Ευταξόπουλο στον ρόλο του Κατακουζηνού και έναν 22 μελή θίασο.

Τον ρόλο της Σουσούς στο θέατρο ερμήνευσε επίσης η Μαίρη Αρώνη (1946), η Άννα Παναγιωτοπούλου (1998), στον κινηματογράφο η Μαρίκα Νέζερ (1948), στο ραδιόφωνο η Γεωργία Βασιλειάδου (1950) και στην τηλεόραση η Άννα Παϊταζή (1972) και η Άννα Παναγιωτοπούλου (1983). Εκτός από τον Αιμίλιο Βεάκη, εξίσου σπουδαίοι ηθοποιοί ερμήνευσαν και τον ρόλο του Παναγιωτάκη: Κώστας Ραυτόπουλος (1946), Βασίλης Λογοθετίδης (1948), Ιάκωβος Ψαρράς (1972), Θανάσης Παπαγεωργίου (1982) και Σταύρος Παράβας (1998).

Ο Δημήτρης Ψαθάς παρουσίασε την «Μαντάμ Σουσού» για πρώτη φορά ως ευθυμογράφημα σε συνέχειες από τις στήλες του προπολεμικού εβδομαδιαίου περιοδικού «Θησαυρός» (1939-1941) με τίτλο «Βίος και πολιτεία της Μαντάμ Σουσούς» με τεράστια επιτυχία, αργότερα έκανε μία συρραφή των αυτοτελών περιπετειών της και την εξέδωσε σε βιβλίο (1940), κατόπιν έγραψε το θεατρικό έργο (1942), ακολούθησε η κινηματογραφική ταινία (1948) που δεν σώζεται στις μέρες μας, ενώ στις αρχές τις δεκαετίας του ΄50 η «Μαντάμ Σουσού» παρουσιάζεται στο ραδιόφωνο από τη Γεωργία Βασιλειάδου. Τέλος,  ακολούθησε το τηλεοπτικό σήριαλ σε σενάριο πάντα του ίδιου του συγγραφέα (1972 και 1986), όλα με τεράστια επιτυχία.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Βούθουλας και το Κολωνάκι. Ο νεοπλουτισμός και η απότομη προσγείωση της «νεόπτωχης» ελληνικής πραγματικότητας. Η “ντεκαντάνς” και οι αυταπάτες των μεγαλείων και της καλοπέρασης, Αλλά και τα κακέκτυπα των “σουσούδων” που συναντάμε γύρω μας. Όλα αυτά, μέσα από την πένα του Δημήτρη Ψαθά, σε μια εξαιρετικά εύστοχη κωμωδία που μοιάζει επίκαιρη όσο ποτέ.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Είχε ήλιο. Η Θεσσαλονίκη ήταν χαρούμενη, γεμάτη φως, και σαν κοριτσάκι με άσπρα καλτσάκια και μαύρα λουστρινένια παπούτσια, άφησε το λάπτοπ κι έπαιζε κουτσό, σχοινάκι, γύρω-γύρω όλοι και να ’το – να ’το το δαχτυλίδι. Τι ομορφιά… Τι ευγένεια, τι σκέρτσο και καμάρι, τι παιδική αθωότητα.

Πήγαινα να συναντήσω τον Σωτήρη, τον φίλο μου, τον Διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Έπινε τον καφέ του μαζί με την αγαπημένη μας Έρση Δρίνη στον «Ρωμιό». Κάθισα μαζί τους, αφού βέβαια προηγήθηκαν τα τρία σταυρωτά φιλιά του Σωτήρη και οι τρελές αγκαλιές της Έρσης μου.

-          Λοιπόν Γιώργο, θα μου κάνεις ένα έργο του Ψαθά;
-          Ποιο απ’ όλα, ρώτησα.
-          Τη Μαντάμ Σουσού.
-          Α μπα, όχι, δεν μου αρέσει.
-          Το έχεις διαβασει;
-          Όχι.
-          Ε, διάβασέ το και τα λέμε.

Και να ’μαι την άλλη μέρα στο γραφείο του Διευθυντή, να μιλάμε για τη Μαντάμ Σουσού. Για τις Σουσούδες του σήμερα, για τους νεόπλουτους που αυτοπροβάλλονται με το εγώ τους, υποτιμώντας τους άλλους, πιστεύοντας ότι οι ίδιοι ανήκουν σε μια ανώτερη τάξη, περιφρονώντας ό,τι δεν προέρχεται από αυτή.

Τι ανοησία, τι κουφιοκεφαλιά, να αρνείσαι την τάξη σου, τη λαϊκή σου καταγωγή, τα ήθη και τα έθιμα του λαού σου, τι απέραντη βλακεία… Να ξοδευόμαστε για πρόσκαιρη εξουσία, ψευτοαξιώματα πασπαλισμένα με χρυσόσκονη και σαν φτιασιδωμένες μαϊμούδες να χοροπηδάμε κάνοντας τούμπες στα περσικά χαλιά των σαλονιών, παίζοντας με τις ηθικές αξίες, την Ιστορία και τον πολιτισμό μας. Κάπου εδώ είπα το ναι.

Ναι, θα ανεβάσω το έργο του μεγάλου μας κωμωδιογράφου Δημήτρη Ψαθά και αυτό γιατί το ταλέντο του διαισθάνθηκε τον κίνδυνο του νεοέλληνα, τη ροπή του στο δήθεν, στο σνομπ, σε μια χρονολογία που η χώρα έβγαινε από έναν φασιστικό πόλεμο και από έναν εμφύλιο, από τον ερχομό των αμερικάνων με το σχέδιο Μάρσαλ και την Ούνρα, που γέμισε την επαρχία με παρδαλά βρακιά, γάλα σκόνη και αλμυρό φυστικοβούτυρο.

Πολλά είπα, αλλά δεν σας κρύβω ότι με πνίγει το δήθεν, το παρεμπιπτόντως και η ξιπασιά μας.

Ας δούμε το κοριτσάκι με τα άσπρα καλτσάκια, τα λουστρινένια παπούτσια, να παίζει ανέμελο, πλημμυρισμένο στο φως και ας υποκλιθούμε, δίνοντας όρκο ότι θα προστατεύσουμε την όμορφη εικόνα.

Ευχαριστώ πρώτα απ’ όλα, τον Διευθυντή και το ΔΣ του ΚΘΒΕ, τη βοηθό σκηνοθέτη Αγγελική Κίτρινη, τη χορογράφο Αλεξάνδρα Τσοτανίδου, τους συναδέλφους μου ηθοποιούς, τους τεχνικούς και όσους μόχθησαν γι’ αυτό το ανέβασμα. Πάνω απ’ όλα, την κυρία Φωτεινή Μπαξεβάνη, τον Κώστα Σαντά, τον Βασίλη Ευταξόπουλο, τον Δημήτρη Σιακάρα και τη Μαριάννα Παπασάββα.

Κλείνοντας, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον σκηνογράφο μας Γιάννη Μετζικώφ και βέβαια στον σπουδαίο μουσικό της Χώρας μας Γιώργο Χριστιανάκη.

Καλή διασκέδαση.

          Με αγάπη,
            Γιώργος Αρμένης
 


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Δημήτρης Ψαθάς
Σκηνοθεσία: Γιώργος Αρμένης
Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Χορογραφία: Αλεξάνδρα Τσοτανίδου
Φωτισμοί: Τάσος Δαηλίδης
Βοηθός σκηνοθέτις: Αγγελική Κίτρινη
Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος

Διανομή
Κατερίνα Γεωργούση (Καμαριέρα), Βασίλης Ευταξόπουλος (Μηνάς Κατακουζηνός), Παντελής Καλπάκογλου (Μάγειρας), Eυσταθία Λιάλιου (Αλεπούδη), Λευτέρης Λιθαρής (Σωφέρ, Αρχαιολόγος), Κατερίνα Λύκου (Ζαφειρίου), Φωτεινή Μπαξεβάνη (Μαντάμ Σουσού), Χρήστος Παπαδημητρίου (Αρχαιολόγος, Άλεξ, Τζων), Μαριάννα Παπασάββα (Κιτσομήτρου), Κώστας Σαντάς (Παναγιωτάκης), Δημήτρης Σιακάρας (Λεό), Θάλεια Σκαρλάτου (Κυρά Κατίνα), Στέργιος Τζαφέρης (Τεό), Χρύσα Τουμανίδου (Σοφούλα), Κώστας Χατζησάββας (Σταθόπουλος).

Συμμετέχουν επίσης οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ:
Aίγλη Κατσίκη, Γιάννης Κολόι, Σάκης Ρέστας, Ελένη Μισχοπούλου, Σταυριανή Παπαδάκη, Αθηνά Συκιώτη

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή
Τετάρτη & Κυριακή 19.00
Πέμπτη & Παρασκευή 21.00
Σάββατο 18.00 & 21.00


Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 15 ευρώ, Φοιτητικό: 10 ευρώ, Ομαδικό: 8 ευρώ 
Κάρτα Ανεργίας: 5 ευρώ 

Προπώληση εισιτηρίων:
Ταμεία ΚΘΒΕ
Kαταστήματα Public Θεσσαλονίκης, www.public.gr

Ώρες λειτουργίας ταμείων
Eταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2): Τρίτη-Κυριακή: 9.30 π.μ.-21.30 μ.μ
Βασιλικό θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου): Τρίτη-Κυριακή: 9.30 π.μ.-21.30 μ.μ
Μονή Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη): Τρίτη - Κυριακή:  9.30- 13.30 & 17.30- 21.30 μ.μ

Τηλ. κρατήσεων: 2315 200200

Βασιλικό θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου)

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

«Ρίττερ, Ντένε, Φος» μέχρι την Κυριακή 6 Ιανουαρίου.

Μετά την επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία του, τις τελευταίες παραστάσεις δίνει το «Ρίττερ, Ντένε, Φος» του Τόμας Μπέρνχαρντ από την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου μέχρι την Κυριακή 6 Ιανουαρίου. 

Το Θέατρο Σφενδόνη ανταποκρινόμενο στις δυσκολίες των καιρών καθιερώνει γενική είσοδο 15 ευρώ.

Ταυτότητα της παράστασης

Τα πρόσωπα ερμηνεύουν τρεις σημαντικοί ηθοποιοί, που συναντιόνται και πάλι στη σκηνή:
Ράνια Οικονομίδου, Άννα Κοκκίνου και Δημήτρης Καταλειφός.

μετάφραση: Βασισμένη σε μία μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη
σκηνοθεσία: Δημήτρης Καταλειφός, Άννα Κοκκίνου, Ράνια Οικονομίδου, Πάνος Παπαδόπουλος
σκηνικό: Εύα Μανιδάκη
φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
επιμέλεια κοστουμιών: Μάγδα Καλορίτη
Το ανδρικό κοστούμι επιμελήθηκε ο οίκος GIANNETOS
κίνηση: Πέρσα Σταματοπούλου
ηχητικός σχεδιασμός: Ορέστης Καμπερίδης
Η μουσική του ρολογιού έγινε πάνω σε θέμα από το κουαρτέτο 132 του Μπετόβεν από τη Στέλλα Γαδέδη
μακιγιάζ: Κυριακή Μελίδου


To έργο γράφτηκε το 1984. Από τα σημαντικότερα έργα του Τόμας Μπέρνχαρντ- είναι βαθύτατα πολιτικό.

Με κοφτερή ματιά και εξ ίσου κοφτερή γλώσσα, κριτικάρει με σφοδρότητα και πρωτοφανή διαύγεια πνευματική, τα βαθειά κοινωνικά προβλήματα που δρουν καταλυτικά στην ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου.

Θέμα του η οικογένεια σαν μια μικρογραφία της κοινωνίας, της χώρας. Mιά κόλαση εκμηδένισης και ακύρωσης των παιδιών της.

Πώς τα θύματα γίνονται με τη σειρά τους θύτες σε μια πορεία που δεν έχει τέλος.

Πώς η παντοδυναμία του χρήματος παραμορφώνει όλα τα φυσικά χαρίσματα τους και τα μετατρέπει σε τραυματισμένα τέρατα. Ο ανελέητος πόλεμος- το φοβερό αλληλοφάγωμα για την επικράτηση του εγώ. Σ’ αυτό που φαινομενικά μοιάζει φυσικό και αποδεκτό ο Μπέρνχαρντ βάζει ένα μεγεθυντικό φακό- παρατηρεί και φανερώνει την μέθοδο αλληλεξόντωσης ο ένας του άλλου.

Το έργο διαδραματίζεται στο αρχοντικό της βαθύπλουτης οικογένειας Βόρρινγκερ σ’ένα προάστιο της Βιέννης στη διάρκεια μιάς μέρας.

Τα πρόσωπα είναι τρία αδέρφια- δύο αδερφές- Ρίττερ και Ντένε και ο αδερφός τους Λούντβιχ.

Είναι η μέρα που η μεγάλη αδερφή- Ντένε- έχει φέρει για μόνιμη εγκατάσταση στο σπίτι τον φιλόσοφο αδερφό της Λούντβιχ- ύστερα από την παραμονή του επί είκοσι χρόνια στο ψυχιατρείο.

Η Ντένε ένα πρόσωπο απόλυτα προσκολλημένο στις αρχές και το πνεύμα της οικογένειας Βόρρινγκερ προσδοκά να εντάξει και πάλι τον αδερφό της στο σπίτι και στα ιδανικά του.

Η Ρίττερ είναι πρόσωπο εντελώς αδιάφορο για τα ιδανικά αυτά αλλά και για οτιδήποτε άλλο- είναι τελείως αντίθετη με τη πρωτοβουλία αυτή της αδερφής της να φέρει στο σπίτι τον αδερφό τους τον οποίο θεωρεί τέρας εγωισμού και καταπιεστή τους.

Ο Λούντβιχ είναι πρόσωπο βασανιστικά απορροφημένο από τη σκέψη του και βασανιστικά εξαρτώμενο από την οικογένεια αυτή και το σπίτι τη ‘κόλαση των Βόρρινγκερ’ όπως το ονομάζει. Ο αγώνας του να εξουσιάσει την σκέψη του είναι εξουθενωτικός για τον ίδιο και για τους άλλους.

Η σύγκρουση μεταξύ των τριών είναι βίαιη και ανελέητη.

Πρόκειται για μια δυνατή γραφή του μεγάλου σύγχρονου- κλασσικού πια

συγγραφέα, Τόμας Μπέρνχαρντ, που αυτή την χρονιά γιορτάζονται σ’όλη την Ευρώπη τα 80 χρόνια από την γέννησή του.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...