Εχουν περάσει 39 χρόνια από τότε που ο Κώστας Καζάκος σκηνοθετούσε τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο ως «Καραγκιόζη» στην περίφημη παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο». 39 χρόνια μετά, ο Καραγκιόζης έρχεται και πάλι αντιμέτωπος με την εξουσία… Αυτή τη φορά τον οδηγεί το «Ξυπόλητο Τάγμα», τον σκηνοθετεί ο Κώστας Καζάκος σε κείμενο του Τάσου Κώνστα και του δίνει σάρκα και οστά επί σκηνής ο Τάκης Βαμβακίδης.
«ΟΞΩ ΑΠ’ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΚΑ» (www.aeraaaaa.gr)...
…ονομάζεται η παράσταση που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα μουσικοθεατρικά και… καραγκιοζοπαιχτικά δρώμενα…
Μια σύμπραξη της τέχνης του θεάτρου σκιών (με μπερντέ και φιγούρες), της υποκριτικής (με τον Καραγκιόζη και την παρέα του έμψυχους επί σκηνής) και της μουσικής (με την κλασική ζωντανή ορχήστρα αλλά όχι με κλασικά τραγούδια), όλα αυτά ενωμένα σε ένα αδιαίρετο σύνολο .
Σ αυτή την ξεχωριστή δημιουργία, οι φιγούρες γίνονται άνθρωποι και οι άνθρωποι φιγούρες, ο μπερντές βγαίνει στο σανίδι και με ζωντανή, επί σκηνής, μουσική, γίνεται ένα με το κοινό.
Ο Κώστας Καζάκος αυτή τη φορά σκηνοθετεί έναν Καραγκιόζη «ανένταχτο και αγανακτισμένο», σε μια επίκαιρη, κοινωνική σάτιρα για μικρούς και μεγάλους. Μια παράσταση με… ψυχή βαθιά, με όργανα, κλαρίνα και βιολιά, η οποία ολοκληρώνεται «οδηγώντας» το κοινό σε ένα ελεύθερο, λαϊκό γλέντι.
Ψυχή… βαθιά καταθέτουν οι ηθοποιοί: Τάκης Βαμβακίδης, Παύλος Ορκόπουλος, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Βασίλης Τσιπίδης, Γιάννης Ζουμπαντής και η Τζένη Βαβαρούτα.
Αλλά και η ζωντανή ορχήστρα, μια μοναδική «διμοιρία» μουσικών που την απαρτίζουν οι Γιώργος Τζώρτζης, (ο οποίος έγραψε και την πρωτότυπη μουσική της παράστασης) Σωτήρης Μαργώνης, Κώστας Δουμουλιάκας, Μίλτος Χρυσανθίδης, Νίκος Σουλιώτης, Δημήτρης Κατσούλης, Παναγιώτης Μπουζέας, Solis Barki και σε έκτακτες εμφανίσεις ο Νίκος Φιλιππίδης με το κλαρίνο του.
Πίσω από τον μπερντέ μερικοί από τους σημαντικότερους σύγχρονους καραγκιοζοπαίχτες: Αθως Δανέλλης, Τάσος Κώνστας και Χάρης Μπιλλίνης.
«Το ξυπόλητο τάγμα»
Αστικός µη κερδοσκοπικός (λόγω…βέτο που άσκησε ο Καραγκιόζης παρά τις αντιρρήσεις της Αγλαΐας!) οργανισμός, ο οποίος ιδρύθηκε εν µέσω κρίσης (μεταξύ µεσοπρόθεσµου και δεύτερου µνηµονίου) από τη σύμπραξη καλλιτεχνών από τους χώρους του Θεάτρου Σκιών, της υποκριτικής και της μουσικής, αυτοδιαχειριζόµενος σε στάση και πρακτικές (όσο το επιτρέπει ο Μπάρµπα-Γιώργος), και ο οποίος φτιάχτηκε µε σκοπό…να ταράξει για άλλη µια φορά τον πασά και τους βεζίρηδες της Ελληνικής κοινωνίας.
«ΟΞΩ ΑΠ’ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΚΑ» (www.aeraaaaa.gr)...
…ονομάζεται η παράσταση που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα μουσικοθεατρικά και… καραγκιοζοπαιχτικά δρώμενα…
Μια σύμπραξη της τέχνης του θεάτρου σκιών (με μπερντέ και φιγούρες), της υποκριτικής (με τον Καραγκιόζη και την παρέα του έμψυχους επί σκηνής) και της μουσικής (με την κλασική ζωντανή ορχήστρα αλλά όχι με κλασικά τραγούδια), όλα αυτά ενωμένα σε ένα αδιαίρετο σύνολο .
Σ αυτή την ξεχωριστή δημιουργία, οι φιγούρες γίνονται άνθρωποι και οι άνθρωποι φιγούρες, ο μπερντές βγαίνει στο σανίδι και με ζωντανή, επί σκηνής, μουσική, γίνεται ένα με το κοινό.
Ο Κώστας Καζάκος αυτή τη φορά σκηνοθετεί έναν Καραγκιόζη «ανένταχτο και αγανακτισμένο», σε μια επίκαιρη, κοινωνική σάτιρα για μικρούς και μεγάλους. Μια παράσταση με… ψυχή βαθιά, με όργανα, κλαρίνα και βιολιά, η οποία ολοκληρώνεται «οδηγώντας» το κοινό σε ένα ελεύθερο, λαϊκό γλέντι.
Ψυχή… βαθιά καταθέτουν οι ηθοποιοί: Τάκης Βαμβακίδης, Παύλος Ορκόπουλος, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Βασίλης Τσιπίδης, Γιάννης Ζουμπαντής και η Τζένη Βαβαρούτα.
Αλλά και η ζωντανή ορχήστρα, μια μοναδική «διμοιρία» μουσικών που την απαρτίζουν οι Γιώργος Τζώρτζης, (ο οποίος έγραψε και την πρωτότυπη μουσική της παράστασης) Σωτήρης Μαργώνης, Κώστας Δουμουλιάκας, Μίλτος Χρυσανθίδης, Νίκος Σουλιώτης, Δημήτρης Κατσούλης, Παναγιώτης Μπουζέας, Solis Barki και σε έκτακτες εμφανίσεις ο Νίκος Φιλιππίδης με το κλαρίνο του.
Πίσω από τον μπερντέ μερικοί από τους σημαντικότερους σύγχρονους καραγκιοζοπαίχτες: Αθως Δανέλλης, Τάσος Κώνστας και Χάρης Μπιλλίνης.
«Το ξυπόλητο τάγμα»
Αστικός µη κερδοσκοπικός (λόγω…βέτο που άσκησε ο Καραγκιόζης παρά τις αντιρρήσεις της Αγλαΐας!) οργανισμός, ο οποίος ιδρύθηκε εν µέσω κρίσης (μεταξύ µεσοπρόθεσµου και δεύτερου µνηµονίου) από τη σύμπραξη καλλιτεχνών από τους χώρους του Θεάτρου Σκιών, της υποκριτικής και της μουσικής, αυτοδιαχειριζόµενος σε στάση και πρακτικές (όσο το επιτρέπει ο Μπάρµπα-Γιώργος), και ο οποίος φτιάχτηκε µε σκοπό…να ταράξει για άλλη µια φορά τον πασά και τους βεζίρηδες της Ελληνικής κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!