Ο Μιχάλης Κακογιάννης, γιος της Αγγελικής και του Παναγιώτη Κακογιάννη, γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, στις 11 Ιουνίου του 1922, και σπούδασε Νομική, Δραματικές Τέχνες και σκηνοθεσία στο Λονδίνο. Σχεδόν ολόκληρο το διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο, εργάστηκε στην ελληνική υπηρεσία του BBC, στην αρχή ως μεταφραστής και εκφωνητής, και αργότερα, σε ηλικία μόλις 22 χρόνων, ανέλαβε τη διεύθυνση της «Κυπριακής Ώρας».
Το 1947, ξεκίνησε την καριέρα του στο Θέατρο της Αγγλίας ως ηθοποιός, γρήγορα όμως τον κέρδισε η σκηνοθεσία και το 1953 ήρθε στην Ελλάδα. Το 1954, με την κινηματογραφική ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε την αρχή της διεθνούς σκηνοθετικής του καριέρας. Η «Στέλλα», το «Κορίτσι με τα μαύρα», το «Τελευταίο ψέμα» η τριλογία του: «Ηλέκτρα», «Τρωάδες» και «Ιφιγένεια» και ο «Ζορμπάς» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του που διαγωνίστηκαν και προβλήθηκαν στα εγκυρότερα φεστιβάλ παγκοσμίως και απέσπασαν πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Στις ταινίες του συνεργάστηκε με μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και με γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς της Αμερικής και της Ευρώπης.
Πέρα από τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο, σε εγχώριες αλλά και διεθνείς συμπαραγωγές, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει επίσης σκηνοθετήσει πολλές θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α., τη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει, επίσης, γράψει και έχουν εκδοθεί σενάρια και μεταφράσεις κινηματογραφικών και θεατρικών έργων, ενώ έχει γράψει και στίχους γνωστών ελληνικών τραγουδιών. Έργο του Μιχάλη Κακογιάννη είναι και ο νυχτερινός φωτισμός των μνημείων της Ακροπόλεως, τον οποίο εκείνος πρώτος οραματίσθηκε και για την επίτευξη του οποίου ίδρυσε το σύλλογο «Οι Φίλοι της Αθήνας», εξασφαλίζοντας τις υπηρεσίες του διάσημου Γάλλου φωτιστή Pierre Bideau και αναλαμβάνοντας τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων μελετών.
Το 2004, ο Μιχάλης Κακογιάννης συνέστησε το κοινωφελές ίδρυμα με την επωνυμία «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» με σκοπό τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και την καταγραφή και διαφύλαξη των δημιουργημάτων των τεχνών αυτών, ενώ το φθινόπωρο του 2009 αναμένεται η έναρξη λειτουργίας του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος που βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 206, στον Ταύρο. Για την προσφορά και το έργο του, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Χρυσού Φοίνικα (Ελλάδα), τον Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών (Γαλλία), τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Μακαρίου του Γ’ (Κύπρος) και το Special Grand Prix of the Americas (Μόντρεαλ). Έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του, για έργο ζωής στα Ιεροσόλυμα, για έργο ζωής από το American Hellenic Institute στην Ουάσιγκτον και στο Κάιρο. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Δημότης στη Λεμεσό, στο Montpellier (Γαλλία) και στο Ντάλας (Τέξας, Η.Π.Α.) και έχει αναγορευθεί Διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σικάγο, Η.Π.Α.), Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Ηθοποιός
Ο Τοίχος του Λονδίνου (London Wall)
1942 - 1943
Μυστήριο στο Γκρηνφίνγκερς (Mystery at Greenfingers)
1942 - 1943
Απ΄ τη Μια Μερα στην Άλλη
Ιανουάριος 1944
Ψυχές στον Πόλεμο
Απρίλιος 1944
Ρεσιτάλ στο Wigmore Hall
1944
Σαλώμη (Salome)
1944
Μάγια (Maya)
1948
Η Άγνωστη Γυναίκα του Αρράς (The Unknown Woman of Arras)
1948
Ο προσηλυτισμός του Καπετάνιου Μπράσμπαουντ (Captain Brassbaound's Conversion)
1948
Καλιγούλας (Caligula)
1949
Δύο Ντουζίνες Κόκκινα Τριαντάφυλλα (Two Dozen Red Roses)
1949
Η Κόκκινη Συκιά (The Purple Fig Theatre)
1950
Η Αυτού Μεγαλειότης (His Excellency)
Ιανουάριος 1952
Σκηνοθετικό Έργο
Αναγνωρισμένος και βραβευμένος διεθνώς, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει να επιδείξει ένα μοναδικό έργο στον Κινηματογράφο, το Θέατρο και την Όπερα. Από το 1950 έως το 2005 σκηνοθέτησε 15 ταινίες, 36 θεατρικά έργα και 7 όπερες στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη.
"Eγώ κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά κι εμπνέομαι είτε από έργα κλασικά που είναι σύντροφοι της ζωής μου ή από γεγονότα ζωντανά της επικαιρότητας. Δεν υπάρχει μία ενιαία γραφή [στο έργο μου], διότι εγώ προσπαθώ να μη σερβίρω τα έντερά μου στον κόσμο. Υπάρχουν σκηνοθέτες που έχουν μια μυωπική αντίληψη του κόσμου κι αυτήν σερβίρουν κατ' επανάληψη.
Κάθε φορά που κάνω ταινία έχω ερέθισμα. Δεν κάνω ταινίες για να τις προσθέσω στο βιογραφικό μου. Αυτό νομίζω ότι βγαίνει σαφώς από την αρχή της καριέρας μου. Και με τη Στέλλα βγαίνει ο φεμινισμός και το Κορίτσι με τα μαύρα δείχνει την καταπίεση στην επαρχία, οι ''τραγωδίες'' πάλι είναι πάντα σύγχρονες. Όλες οι ταινίες που σκηνοθέτησα είχαν και έχουν αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Και βέβαια, επειδή σέβομαι τρομερά τους μεγάλους συγγραφείς, είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους. Και με τον Ευριπίδη συνεργάσθηκα και συχνά συνεργάζομαι με τον Σαίξπηρ, γιατί ανεβάζω έργα του στο θέατρο". Μιχάλης Κακογιάννης
Συγγραφικό Έργο
Πέρα από το σκηνοθετικό του έργο, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει γράψει πολλά σενάρια και έχει μεταφράσει στα ελληνικά και αγγλικά γνωστά θεατρικά έργα.
Στις ταινίες που σκηνοθέτησε έχει γράψει ο ίδιος και το σενάριο, εκτός από το σενάριο της «Ερόικα», στη συγγραφή του οποίου συμμετείχε η Τζέιν Κόμπ, και το σενάριο για το «Χαμένο Κορμί» που το έγραψε μαζί με τον Φρέντερικ Ουέικμαν. Έχει γράψει και άλλα σενάρια για ταινίες οι οποίες δεν γυρίστηκαν ποτέ, καθώς και σενάρια θεατρικών έργων που δεν ανέβασε, ενώ έχει εκδώσει τα σενάρια: «Στέλλα» (1990) και «Τρωάδες» (1973).
Ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά και έχει εκδόσει τα έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: «Άμλετ» (1965), «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» (1980), «Κοριολανός» (1990) και «Οθέλλος» (2001), όπως και τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη (1995), ενώ έχει μεταφράσει στα αγγλικά και τις «Βάκχες» του Ευριπίδη (1982). Έχει εκδώσει επίσης το αφήγημα «Δηλαδή» (1990).
Ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τους στίχους από δύο πολύ γνωστά ελληνικά τραγούδια: το «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι» (συνθέτης: Μάνος Χατζιδάκις, τραγούδι: Μελίνα Μερκούρη) και το «Εφτά τραγούδια θα σου πω» (συνθέτης: Μάνος Χατζιδάκις, τραγούδι: Μελίνα Μερκούρη) που ακούστηκαν για πρώτη φορά το 1955 στην ταινία του «Στέλλα».
Φωτισμός Μνημείων Ακροπόλεως
Το μεγάλο έργο του νυκτερινού φωτισμού των μνημείων του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2004, αποτελεί ιδέα και πρωτοβουλία του Μιχάλη Κακογιάννη.
Όπως λέει ο ίδιος «έβλεπα τον Παρθενώνα που ήταν κακά αξιοποιημένος και με πλήγωνε βαθιά». Το 2001 ήρθε σε επικοινωνία με τον κορυφαίο Γάλλο ειδικό Πιερ Μπιντό και εξασφάλισε τη συνεργασία του, ενώ παράλληλα, ίδρυσε το σωματείο "Οι φίλοι της Αθήνας". Τα μέλη του σωματείου μαζί με τον χρηματοοικονομικό όμιλο UBS ανέλαβαν τη χρηματοδότηση της μελέτης (η μελέτη κάλυπτε και το φωτισμό των Στύλων του Ολυμπίου Διός, της Πύλης του Αδριανού, του Λυκαβηττού και της Βουλής).
Το έργο υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου της Αθήνας.
http://www.mcf.gr/el/micheal_cacoyannis/Biography/
Δήλωση του Φώτη Κουβέλη
Δήλωση του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, για το θάνατο του Μιχάλη Κακογιάννη
Η Ελλάδα, η Κύπρος, το θέατρο, ο κινηματογράφος, τα γράμματα όλοι πενθούν σήμερα. Ο Μιχάλης Κακογιάννης έφυγε από κοντά μας, αφού διέτρεξε ως δημιουργός μια πορεία γεμάτη από πολιτιστική προσφορά. Σπουδαίος Πολίτης, βαθιά προοδευτικός και δημοκρατικός άνθρωπος, μας αφήνει το τεράστιο έργο του ως συνεχή πνευματική περιουσία για να τροφοδοτεί με αξίες τις άνυδρες εποχές που περνάμε.
Δήλωση της Ντόρας Μπακογιαννη
Σπουδαίο σκηνοθέτη διεθνούς εμβέλειας και εμβληματική μορφή για τη μεταπολεμική Ελλάδα χαρακτήρισε η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη τον Μιχάλη Κακογιάννη, σε δήλωσή της σχετικά με το θάνατό του.
«Υπήρξε ένας καλλιτέχνης που "φώτισε" με την τέχνη του, την σκηνοθετική του άποψη, αλλά και με την εικόνα που με τόσο προσωπικό τρόπο δημιούργησε, την Ελλάδα και, μέσω αυτής, τον κόσμο ολόκληρο», ανέφερε η Ντ. Μπακογιάννη.
Ακόμη, στάθηκε ιδιαίτερα στις ταινίες του μεγάλου σκηνοθέτη, «Στέλλα» και «Ζορμπάς», για τις οποίες ανέφερε ότι παρουσιάστηκαν με» τόσο δυνατό και ανεξίτηλο για τη μνήμη τρόπο που, μέχρι σήμερα, συνεχίζουν να αποτελούν τα αρχέτυπα των ανθρώπων της σύγχρονης Ελλάδας στην συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας».
Για το ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» είπε ότι αποτελεί πυρήνα πολιτισμού στην καρδιά της πόλης και για το νέο Πολιτιστικό του Κέντρο ότι «θα δώσει νέα ώθηση στην πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της Αθήνας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!