Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητή στον κόσμο του θεάτρου και ο χαρακτηρισμός που την συνόδευε ήταν το «γλυκομίλητη».
Η κηδεία της θα γίνει το μεσημέρι της Τετάρτης στις 3.00 από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Βιογραφικό:
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, αλλά μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα συνολικά τρία της οικογένειας. Η Καιτούλα-όπως την φώναζαν- ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας Λαμπροπούλου με πρώτο τον αδερφό της Ηρακλή και τρίτη την αδερφή της Τοτό.Το ξεκίνημά της άρχισε νωρίς από μαθήτρια το 1942.
Ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο από τα μαθητικά της χρόνια το 1942-κρυφά απο την οικογένεια της- αρχικά στο Θέατρο Τέχνης. Συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν.
Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα «Σουάνεβιτ» «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Βυσσινόκηπος», «Στέλλα Βιολάντη», «Το πρώτο έργο της Φάννυ», «Δεν μπορείς να ξέρεις», «Χαρούμενα νιάτα», «Βρικόλακες» .
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις:«Φοιτηταί», «Ζητείται υπηρέτης», «Συρανό ντε Μπερζεράκ» «Το φιντανάκι» «Λοκαντιέρα», «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», «Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ»κ.ά.
Στη συνέχεια, ακολούθησε το Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία «Το παιδί μου πρέπει να ζήσει». Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο περίφημο «Θέατρο της Δευτέρας».
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε σε αυτή και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο «Κυβέλη» για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!