Η τζαζ, το σινεμά του ΄20 και οι Εβρίδες

 Αυτή την περίοδο προετοιμάζεται για τις Εβρίδες νήσους. Μόνο που δεν προβάρει μαγιό, αλλά τραγούδια: την ερχόμενη εβδομάδα θα παρουσιάσει στη Μυτιλήνη τη μουσική παράσταση «Από τις Εβρίδες στο Μπουένος Αϊρες». Σαν να λέμε, από το πρώτο (προσωπικό) ως το τελευταίο της άλμπουμ. «Επισήμως» η ερμηνεύτρια Γεωργία Συλλαίου κλείνει 17 χρόνια στον χώρο της μουσικής. Ανεπισήμως, από τότε που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.

« Σπούδασα μουσική και τραγούδι στο Κρατικό Ωδείο της ωραίας μας πόλης-όπως επιμένει να την αποκαλεί ο από καταβολής κόσμου δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, τον οποίο επίσης από καταβολής κόσμου εξακολουθούν οι Θεσσαλονικείς να εκλέγουν. Συνέχισα τις σπουδές μου στην Αυστρία και τελικά στην Ολλανδία, όπου και άνοιξε το μάτι και το αφτί, κάνοντας παραλλήλως και θέατρο. Επέστρεψα στην Ελλάδα και ηχογράφησα τον πρώτο μου δίσκο με τραγούδια από τα νησιά των Εβρίδων. Ολοι κατενθουσιάστηκαν, αλλά ήξερα πολύ καλά ότι με την πρώτη που θα βγάλω έστω και το μισό μου ποδαράκι από το μαντρίθα τα βρω σκούρα·πράγμα για το οποίο δυστυχώς δικαιώθηκα πανηγυρικώς ».

Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να συνεχίσει να αναζητεί διεξόδους έκφρασης. Ολα αυτά τα χρόνια η Συλλαίου έχει διαμορφώσει μια αβανγκάρντ περσόνα την οποία υπηρετεί με απόλυτη συνέχεια και συνέπεια. Μελετά αυτοσχεδιασμό, στήνει παραστάσεις με συγκεκριμένο θεματικό άξονα, έχει ασχοληθεί με τη μουσική επένδυση βωβών ταινιών, ενώ το 2002 ξεκίνησε η συνεργασία της με τον Θάνο Μικρούτσικο , η οποία περιλαμβάνει τη μελέτη και παρουσίαση του έργου του.

« Η ζωή μου έχει και ευχάριστες εκπλήξεις.

Γνώρισα τον Σάκη Παπαδημητρίου (σ.σ.: πιανίστας και συνθέτης, από τους πρωτεργάτες της τζαζ στην Ελλάδα) και μαζί του γνώρισα έναν άλλο κόσμο, άλλες συγχορδίες, ένα διαφορετικό ηχητικό τοπίο. Ταξιδέψαμε και παίξαμε κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο· από Κίνα μέχρι Μεξικό. Αλλά πάντα ο τόπος, η “άλλη” πατρίδα, ήταν και είναι η Ιταλία. Βωβός κινηματογράφος με... επιτόπια μουσική, projects με κεντρικό άξονα τον Μπρεχτ, τον Μπέκετ, το σινεμά του ΄20, τον Μεσοπόλεμο ».

Ο τελευταίος αποτελεί και τη μεγάλη εμμονή της· εξ ου και το «Cabaret Βerlin», «μια παράσταση και ένα project έτοιμο για ηχογράφηση. Με την ελληνική μουσική σκηνή δεν τα πήγα πολύ καλά, μάλλον δεν με ήθελε, αλλά ίσως και να μην την ήθελα και εγώ στην τελική ». Σημειώνει επίσης ότι επιμένει να ζει χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. «Μια μέρα στη θάλασσα, παίζοντας με τα κύματα και τα αδέσποτα σκυλιά της παραλίας, ισοδυναμεί με μια ισχυρή ερωτική εμπειρία ή με μια συναυλία όπου σκάνε πραγματικά και φανταστικά πυροτεχνήματα ».

Ακόμη, δεν βαριέται να μιλάει για τη μεγάλη της αδυναμία, τον Τομ Γουέιτς, καθώς και για τα επόμενα σχέδιά της: « Συναυλίες με την Ρoison Βand, ένα ελληνοϊταλικό πρότζεκτ στο φεστιβάλ τζαζ τον Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη, το Μusica Lontana, η παράσταση “Cinepoeme” στο Ιδρυμα Ωνάση με ταινίες-αριστουργήματα του ΄20 και παραστάσεις με το “Cabaret Βerlin”. Δισκογραφικάτο “Cabaret Βerlin” είναι σχεδόν έτοιμο, ενώ με μεγάλη χαράε, και κάποιο δέος- ξεκινάμε το αφιέρωμα στον Τομ Γουέιτς».
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
η «Από τις Εβρίδες στο Μπουένος Αϊρες»: Γεωργία Συλλαίου (φωνή). Γιάννης Φιλιππουπολίτης (πλήκτρα), Χρήστος Σπυριδάκης (βιολί) η Αρχοντικό Γεωργιάδη, Μυτιλήνη η Στις 25 Αυγούστου η Ωρα έναρξης: 21.00, με ελεύθερη είσοδο
TO BHMA