Ο καλλιτέχνης που επηρέασε την πορεία των ιδεών στην Ελλάδα το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα όσο ελάχιστοι άλλοι- ο Γιάννης Τσαρούχης- αποκαλύπτεται για ακόμη μία φορά, με έναν τρόπο όμως διαφορετικό. Όχι μέσα από τους ναύτες και τους ποδοσφαιριστές, που πρωταγωνιστούσαν στους καμβάδες του.
Ούτε μέσα από τα κείμενά του.
Αλλά μέσα από την ψυχή και την πένα ενός φίλου και συνεργάτη του, του ποιητή και εκδότη Θανάση Νιάρχου, ο οποίος με τη γάργαρη και ζωντανή γραφή του ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του μέσα από μια σειρά κειμένων που έχει γράψει μέσα στην τελευταία 25ετία.
«Το πιο οξύ και, ενδεχομένως, θανατηφόρο που έχω ακούσει στην πολύχρονή μας συναναστροφή, ήταν για τον Κώστα Ταχτσή», γράφει ο Θανάσης Νιάρχος. «Όταν ο τελευταίος, σε μια δημόσια συγκέντρωση, πλησίασε τον Τσαρούχη, ενώ βρίσκονταν οι δυο τους σε μιαν επιθετική σιωπή, για δύο το λιγότερο δεκαετίες, λέγοντάς του τη στιγμή που τον έπιανε από τον ώμο: “Τι κάνεις, Γιάννη; Πώς είσαι;”, ο Τσαρούχης απομακρύνθηκε ψιθυρίζοντας: “Και ο Ησίοδος έγραψε ένα μόνο βιβλίο, αλλά στάθηκε πιο τυχερός”. Αν σκεφτεί κανείς το υψηλό επίπεδο που σ΄ αυτό τοποθετεί τον “αντίπαλό” του, παρά την όποια απορριπτικότητα περιέχει η φράση του, καταλαβαίνει πως, τελικά, μάλλον τον επαινεί παρά τον μειώνει. Ενώ δεν θα μπορούσε να ισχυριστείς το ίδιο για την αποστροφή του Κώστα Ταχτσή ότι “Το έργο του Τσαρούχη δεν “περπάτησε” στην Ευρώπη, γιατί είναι σαν τη ρετσίνα, δεν εξάγεται».
Κι αν αυτό είναι μόνο μια μικρή γεύση, ο χαρισματικός Θανάσης Νιάρχος βρίσκει ευκαιρία να μιλήσει για τον Γιάννη Τσαρούχη την ώρα που δημιουργούσε, την ώρα που διόρθωνε τα κείμενά του, την ώρα που μοίραζε τις «τσουχτερές» ατάκες του. Και όλα αυτά συντροφιά με δώδεκα σχέδιά του και δυο εισαγωγικά κείμενα που υπογράφουν η Άννα Συνοδινού και ο Παναγιώτης Τέτσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!